"Gefeliciteerd, u experimenteert!"
Ontmoeting #Het kan dus wel
Maar liefst 11 publiek-private samenwerkingen (PPS) in verschillende sectoren hebben ze opgezet. Daarbij staat de leerloopbaan van de student centraal, de praktijk is leidend en de lessen vinden vaak plaats op locaties buiten de school. Het is bijzonder wat het ROC van Amsterdam en het ROC van Flevoland met de steun vanuit MBO Agenda Amsterdam en het Regionaal investeringsfonds mbo (RIF) hebben gedaan. Hoog tijd om het verhaal achter deze krachtenbundeling te horen: Op 18 januari nam Katapult plaats in de banken van het MBO College Zuid in Amsterdam en nam 200 andere geïnteresseerden mee. Het Kan Dus Wel. Maar dan XXL.
Wennen
Harm Edens opende de dag met vice voorzitter Raad van Bestuur ROC van Amsterdam- ROC van Flevoland, Ronald Wilcke. Hij weet als geen ander hoe lastig het is om een publiek-private samenwerking (PPS) tot stand te brengen. Een mooie prikkel voor alle deelnemende partijen, zo beschouwde Wilcke het Regionaal Investeringsfonds (RIF) van het ministerie van OCW: “Als ROC leiden wij mensen op voor de praktijk. Toch vroegen wij ons weleens af of we het goed deden. Leiden we ze wel doelmatig genoeg op, is het echt praktijkgericht? Samenwerken leek lastig, want van oudsher hadden de partijen binnen de PPS beelden over elkaar. Door zo’n RIF-subsidie worden mensen ineens enthousiast. En toen moesten we elkaar gaan vertrouwen. Samen een ambitie formuleren. Dat was wennen!”. Inmiddels zijn er elf PPS-en actief en twee PPS-en in de maak. Wilcke: “Er gebeuren ineens dingen die ik als bestuurder nooit had kunnen bedenken!”
.jpeg)
Modellen op basis van waarden
Marjolein ten Hoonte is directeur Arbeidsmarkt en MVO bij Randstad Groep Nederland en weet alles van de noodzaak van samenwerking. Deelnemers luisterden ademloos naar haar visie op hoe demografie, technologie, globalisering en duurzaamheid de wereld enorm snel veranderen: “Een meisje dat nu in NL wordt geboren, maakt 50 procent kans om 100 jaar te worden. In wat voor wereld gaat zij werken?” Ten Hoonte pleitte ervoor om mensen tijdens hun opleiding te leren om om zich heen te kijken en samen te werken. In een PPS dus. "Handen omhoog als je denkt dat je huidige businessmodel over 100 jaar nog relevant is?" - Geen handen - "Dat dacht ik al, we moeten samenwerken en starten met modellen op basis van waarden. Alleen die zijn duurzaam." Maar ze had gelukkig ook aanmoedigende woorden voor de aanwezigen: "U mag er trots op zijn dat u aan het experimenteren bent!"
Verduurzamen
Na twee workshoprondes, waarin de deelnemers in gesprek gingen om de lessen van de betrokken PPS-en te bespreken, sloot Edens de dag af met een vierkoppig panel. Wat vonden de twee aanwezigen studenten eigenlijk van vandaag? Fatima: “Ik kende het begrip PPS nog niet. Maar ik had dit allemaal eigenlijk wel in mijn eerste jaar wel willen weten, zodat ik meteen in de praktijk aan de slag had gekund.” Student Farah sloot zich daarbij aan: “Ik zit nu in mijn laatste jaar van Juridische Dienstverlening. Wij leren vaak wat droge stof, misschien kunnen wij als klas vaker de rechtbank bezoeken en opdrachten maken?”
V.l.n.r.: Helene Bakker, studenten Fatima en Farah en Bas Derks
Bas Derks, het derde panellid en tevens directeur mbo bij het ministerie van OCW: “Vanuit OCW ben ik trots om hier zulke mooie resultaten van de ondersteuning door het RIF te zien. Een aandachtspunt is verduurzamen. In de toekomst willen we vluchtige samenwerkingen voorkomen. Daarom hebben we een vervolg gegeven aan het RIF.”
Het vierde lid van het panel, Helene Bakker, is het met Derks eens. Zij is beleidsadviseur bij de Gemeente Amsterdam: “Ik ben blij om te merken dat partijen nu al goed nadenken over wat ze doen als de ondersteuning van - onder andere - de gemeente straks stopt.”
Drie doelen
Simone Kukenheim, wethouder van de Gemeente Amsterdam, onderstreepte tenslotte het belang van samenwerken: “Het is een middel om drie doelen te bereiken: goed opgeleide werknemers voor bedrijven, werk voor iedereen én het best mogelijke onderwijs. Anders werken en anders opleiden is soms wennen, maar het is ook hard nodig.” Vooroverbuigend: “Toen ik net in het publiek zat, hoorde ik iemand naast mij iets fluisteren tegen haar buurvrouw. Ze zei: ‘Wat is onderwijs toch leuk hè? Ik ga echt niet stoppen op mijn 67e.’ Dat begreep ik ontzettend goed en het ontroerde mij.”
Ook een Het Kan Dus Wel- sessie bijwonen? Hou de agenda in de gaten!
